Veritabanı
Türkiye’deki yönetim ve örgütlenme modellerine bakıldığında, bunların daha çok gelişmiş ülkelerin özellikle Anglo-Sakson kültürünün ürünü olduğu görülmektedir. Bunun bir çok nedeni olabilir ancak bu durum aynı zamanda Batı karşısında ülke insanının kompleksini de yansıtmaktadır. Batı kaynaklı teknik ve modeller yerel olanlara göre daha çabuk kabule hazırdır ve caziptir. Ancak özellikle sosyal bilimlerdeki uygulamalar için, başka kültürlerden alman modellerin hiçbir kültürel kritiğe tabi tutulmadan farklı bir ortamda uygulanmaya çalışılmasının sebep olduğu sorunlar da bulunmaktadır. Çünkü her kültürü diğerinden ayıran bir çok faktör vardır. Bu bağlamda Türk kültürü içinde şekillenmiş ve bir dönem başarılı sonuçlar elde etmiş olan Ahilik sisteminden alınacak dersler, Batı kaynaklı sistemlerden daha fazladır.
Bu konuda ilginç bir anekdot şu şekildedir: Devlet eski bakanlarından Yusuf Bozkurt Özal’ın bir hatırasında, Türk Milli Eğitim Bakanı’nın Alman meslektaşına, “sizin burada uyguladığınız meslek eğitimini biz de Türkiye’de uygulamak istiyoruz” talebine Alman Bakanın, “Biz bu eğitimi Ahilik’ten aldık” şeklinde cevap verdiği yazılmaktadır (Doğan, 2003). Bu durum aslında Türk insanının içinde bulunduğu çelişkinin bir ifadesidir. Türk kültürü içinde şekillenmiş geçmiş uygulamaların önemini anlamak için bunların yeterince araştırılması, tanıtılması ve sahip çıkılması gereklidir.
Yazar: Ramazan ERDEM