SUFÎ VE SEYFÎ

ÖZET

Mistik ve sosyal cereyanı olan Ahiliğin en belirgin özelliklerinden biri müritlerinin aynı zamanda zahit ve silahlı olmalarıdır. Bildi­ride, aynı durum XV.-XVI. yüzyıllarda Rumeli’de (bugünkü Doğu Bulgaristan) yaşamış olan ve düşünce bakımından Bektaşi ve Babai- lere yakın olan bir mistik cemiyetinde farklı bir şekilde olsa da göz­lemlendiğine dikkat çekilecektir. Otman Baba ve Demir Baba velâyetnamelerinin dışında aynı cemiyete üye olan başka evliyaların türbeleri ile ilgi rivayetlere binaen Ahilerin yok olmasından sonra dahi ruhi ve silahlı mücadelelerinin birliğini öne süren düşüncenin yaşatıldığı gösterilecektir.

ABSTRACT

One of the characteristic features of the akhilik as a mystic trend and social phenomenon is that its followers combine almost ascetic way of life with bearing and using weapons. In the paper I will show that this combination could be found, though in a different form, in a community close to the Bektashi and the Baba’i, which existed in the 15th -16th cc. in Rumili (today’s East Bulgaria). Drawing on the vi­layetnames of Otman Baba and Demir Baba, as well as on reports about the türbes ofçther evliyas from this community I will point out that the idea of unity of spiritual and armed struggle had continued to exist even after the extinction of the akhi.

Yazar: Bojidar ALEXIV

Yıl: 2008