OSMANLI DEVLETİ’NÎN SON DÖNEMİNDE ESNAF VE MÎLLÎ İKTİSAT POLİTİKASI

ÖZET

Osmanlı Devleti’nin gerileme döneminde devlet bünyesinde meydana gelen bozulma devlet dışındaki toplumun çeşitli kesimlerine de yansı­mıştır. Toplumun en önemli kesimlerinden birini oluşturan ve orta gelir grubu ile geleneği temsil eden “esnaf’ da meydana gelen olumsuz­luklardan önemli ölçüde etkilenmiştir. Böylece Avrupa ’daki gibi bir burjuvaziye sahip olamayan Osmanlı toplum ve devlet yapısında da­ha alt bir sosyo-ekonomik bir grup olan esnaf kesimi de esasen zayıf olan sosyo-ekonomik konumunu devletin son döneminde tamamen yi­tirme tehlikesi ile karşı karşıya kalmışlardır. Bunun sebebi özellikle 1838 Ticaret Antlaşmaları ve ardından Osmanlı topraklarına hü­cum eten fabrikasyon ürünlerin yarattığı tahribattır, işte bu noktada devlet eliyle bu grubun durumunu düzeltmek adına çeşitli çabalar gündeme getirilmiştir. Gerek bu çabalar ve bu dönemde esnafın sosyo­ekonomik durumu bu tebliğin konusunu oluşturmaktadır.

ABSTRACT

Corruption within the State during the devolution of the Ottoman State is also reflected on the various strata of the Ottoman society. Ar­tisans, who constituted one of the most important strata in the society, representing the middle-class and tradition, had been deeply affected by the complications of the era as well. Therefore, the artisan-class faced the threat of losing their essentially lower status than of the mod­ern European bourgeoisie that the Ottoman State lacked there of in the last period of the Ottoman State. The reason for this is being the 1883

Trade Agreements and the devastation which was brought upon by manufactured goods spreading out in the Ottoman country. At this point, some State-handed efforts were laid on the table to rectify the situation. These said efforts and the socio-economical status of artisans during the era constitute the subject of this study.

Yazar: Seyfi YILDIRIM

Yıl: 2008